“ลูกชิ้นไม้ละเท่าไหร่ครับ” คำถาม ถูกยิงออกไป ขณะที่มือก็ชี้ลงไปที่ลูกชิ้นปิ้ง กลิ่นหอมๆ ที่เพิ่งถูกหยิบออกจากเตา มาวางเรียงรายในถาดอลูมิเนียม ขนาดไม่ใหญ่ไม่โต วางลูกชิ้นปิ้งได้ไม่มากนัก
“ไม้ละสิบบาทจ้าลูก” คำตอบที่ดูเป็นกันเองและไพเราะ จากแม่ค้าวัยกลางคนที่กำลังปิ้งลูกชิ้นไป พร้อมกับตอบคำถามลูกค้าอย่างผม
“งั้นผมเอาสองไม้ครับ” ผมตอบกลับไป
“ได้ค่ะ” เสียงตอบมาอย่างนุ่มๆ
ขณะที่แม่ค้า กำลังเอาลูกชิ้นขึ้นปิ้งบนเตา ก็มีเสียง ดังขึ้นข้างๆ ตัวผม
“ไม้ละเท่าไหร่” เสียงดังฟังชัดเสียจนผมต้องหันหน้าไปทางต้นเสียง เป็นเสียงของหนุ่มพนักงาน ขับรถส่งของ หรือ ก่อสร้าง ผมก็ไม่อาจทราบได้ แต่ที่รู้คือน้ำเสียงห้วนๆ เหมือนไม่ได้คิดอะไรมากกับคำถาม
“สิบบาท” ฟังดูน้ำเสียงช่างต่างกันจัง ผมนึกในใจ
“เอาหนึ่งไม้” น้ำเสียงก็ยังคงเป็นแบบเดิม
“ใส่น้ำจิ้มมั๊ย” คำถามถูกปล่อยออกมาอีกรอบ
“ใส่” สั้นๆ ง่ายๆ กับคำตอบ
แม่ค้า ก็จัดการนำลูกชิ้น 1 ไม้จุ่มลงไปในหม้อน้ำจิ้ม ใส่ถูกและส่งให้กับต้นเสียงนั้น พร้อมๆ กับรับเงิน จากต้นเสียงในแบบ ยื่นหมูยื่นแมว เลยทีเดียว
ในขณะที่ตัวผมนั้น กำลังรอลูกชิ้น บนเตาที่แม่ค้ากำลังปิ้งอุ่นให้ร้อนอยู่ ก่อนจะส่งคำถามมาว่า
“ใส่น้ำจิ้มด้วยมั๊ยคะ”
“ใส่ครับ” ผมตอบ
แม่ค้าก็หยิบจุ่มลงในหม้อน้ำจิ้ม อย่างที่เคยทำประจำ แล้วใส่ถุงส่งให้กับผม พร้อมกับพูดว่า
“ได้แล้วค่ะ ทั้งหมด 20 บาท ค่ะ”
“ครับ ขอบคุณครับ” ผมตอบกลับไป พร้อมกับยื่นเงินให้แม่ค้า และก็ไม่ลืมที่จะรับถุงใส่ลูกชิ้นปิ้งมาด้วย
เป็นอันว่า วันนั้น ผมได้ลูกชิ้น ที่กำลังร้อนๆ กินอร่อยๆ มากิน สองไม้ พลางนึกย้อนไปถึงถ้อยคำ น้ำเสียงของแม่ค้า ที่มีวิธีการพูดที่ต่างกัน กับลูกค้าที่ต่างกัน ตามปกติ เราอยากที่จะได้ยินคำพูดที่ไพเราะ ฟังสบายๆ หูในเวลาที่เราจะซื้อของ แต่หลายๆ คนมักจะใช้คำพูดที่ฟังดูไม่ไพเราะนัก เพียงเพราะนึกอยู่เสมอว่า ลูกค้าคือพระเจ้า จะพูดอย่างไร ก็คงไม่มีใครแคร์ แต่สิ่งที่ขาดไปคือ เราทำอย่างไร เราก็จะได้อย่างนั้น
ภาพเล่าเรื่อง
สนามหญ้า?
สนามหญ้าที่บ้านตั้งแต่น้ำท่วมหญ้าก็ตายหายจากไปหมด พร้อมๆกับการผุดขึ้นมาของเหล่าวัชพืชมากมาย ในเวลานั้นคิดว่าจะปูหญ้าใหม่ สนามน้อยๆจะได้สวยๆ ต้องกำจัดวัชพืชเสียก่อน ในใจคิด ดังนั้นยาฆ่าหญ้าจึงได้ถูกนำมาฉีดพ่นจนทั่วสนาม ซึ่งก็ได้ผลดีไม่น้อย หญ้าวัชพืชที่ไม่ต้องการค่อยๆตายลงๆ แม้ช่วงเวลานั้นจะเป็นหน้าฝนก็ตามหญ้าแห้งๆ ...
พิธีเสกสุสาน อาสนวิหารพระมารดานิจจานุเคราะห์ อุดรธานี 2010
พิธีเสกสุสาน หรือที่ชาวคริสต์ เรียกกันติดปากว่า จุดเทียน ที่อาสนวิหารพระมารดานิจจานุเคราะห์ อุดรธานี ได้ตั้งชื่อหมู่บ้านแห่งนี้ว่า “สักวันวิลล่า” นั่นก็เพราะความจริงเที่ยงแท้ และแน่นอนว่า ...
วันแม่พาแม่เที่ยว 2012 ต่อภาคห้า (เดินเลาะ ตลาดริมแม่น้ำ ตลาดปทุมธานี)
เมื่อพ้นจากวัดมะขามมาแล้ว หากจะเดินทางอีกไม่ไกลเกินไปนัก ก็จะถึงตัวเมืองปทุมธานี ซึ่งมีตลาดเก่าๆ ใหญ่ๆ ตั้งอยู่ที่นั่น ดังนั้นเมื่อกินก๋วยเตี๋ยวโบราณที่วัดมะขามเสร็จ ก็ขอแวะไปเดินย่อยอาหารกันต่อที่ตลาดอำเภอเมืองปทุมธานีแห่งนี้อีกหน่อย ที่ตลาดสดเมืองปทุมธานี เป็นตลาดริมน้ำ ...
ลัดเลาะหาของอร่อย รอบทุ่งศรีเมือง เมืองอุดรธานี
การเดินลัดเลาะหาของกิน ถ้าเป็นเจ้าถิ่นเมืองอุดร ก็คงไม่ใช่เรื่องยาก แต่ คนผลัดถิ่น น่ะไม่ใช่ง่ายนัก หลังจากที่ช่วงเย็น ได้เสร็จจากพิธี เสกสุสาน วัดพระมารดานิจจานุเคราะห์ ...