ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง หัวหน้าหมู่บ้านได้แจ้งแก่ลูกบ้าน ว่า งานชุมนุมประจำปี ของหมู่บ้านปีนี้จะมีงานเลี้ยงฉลอง ให้ครึกครื้น เหมือนเช่นทุกปีที่ผ่านมา แต่ปีนี้นั้น จะให้ชาวบ้าน ถือเหล้ากันมาด้วย โดยกำหนดว่า ให้ถือมาบ้านละขวด และหน้างาน จะมีไหใบใหญ่ ตั้งอยู่ ให้ลูกบ้านแต่ละคนเทเหล้าลงไปในไหใบนั้นก่อนจะเข้างาน และเมื่องานเริ่ม เราก็จะแจกแก้ว ให้คนละใบ ตักเหล้าจากไหใบนั้นแบ่งปันกัน เพื่อแสดงความสามัคคี ลูกบ้าน ต่างก็แสดงความยินดี เห็นด้วย ปรบมือกันเสียงดัง
มีครอบครัวหนึ่ง สามี พูดกับภรรยาว่า แย่ล่ะสิ บ้านเราไม่มีเหล้าเลยสักขวดนึง ภรรยาก็ช่วยคิด พูดขึ้นว่า ไม่ยากนี่ เราก็ไปซื้อเหล้ามาสักขวดก็แล้วกัน ฝ่ายสามีก็พูดขึ้นอีกว่า ไม่ดีหรอก จะไปซื้อเหล้าให้เสียเงินทำไม เราก็เอาน้ำใส่ขวดไปสิ พอถึงหน้างาน เราก็เทน้ำลงไปแทนเหล้านั่นแหละ เพียงแค่ขวดเดียว ไม่ทำให้รสชาติเปลี่ยนแปลงไปหรอก
พอถึงวันงานที่กำหนดไว้ ชาวบ้าน ต่างก็แต่งตัวกันสวยงามมาในงาน มาด้วยความยินดี ที่จะมาร่วมฉลองสนุกสนานในงานประจำปี กันครึกครื้น และแน่นอน แต่ละบ้านๆ ก็ไม่ลืมที่จะถือขวดเหล้ามาเทรวมกันที่หน้างานตามที่ได้ตกลงกันไว้แล้วล่วงหน้า และเดินเข้าไปร่วมงานกัน พอถึงคิวของ ครอบครัวนั่น ฝ่ายสามีก็ได้ถือขวดเหล้า ที่มีแต่น้ำเปล่าลงไป โดยไม่แสดงสีหน้าผิดปกติแต่อย่างใด แล้วก็เดินเข้างานไป พองานเริ่มต้นขึ้น หัวหน้าหมู่บ้าน ได้กล่าวเปิดงาน และแจกแก้วแก่ลูกบ้านของตนคนละใบ เพื่อให้เดินไปตักเหล้านั้น โดยยังไม่ให้กิน รอชิมพร้อมๆ กัน ชาวบ้านก็เดินไปตักเรียบร้อยโดยพร้อมเพรียงกัน เมื่อทุกคนพร้อม หัวหน้าหมู่บ้านก็ ได้กล่าวว่า นี่เป็นเหล้าที่ทุกๆคนในหมู่บ้านมีน้ำใจร่วมกัน เชิญดื่มได้ ชาวบ้านก็ยกขึ้นดื่มกัน ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสนุกสนานเช่นเคย แต่เมื่อเหล้าเข้าปาก ต่างคนก็ต่างทำหน้าเหยเก ด้วยว่า รสชาติของเหล้านั้น ไม่ใช่อย่างที่คุ้นเคย แต่มันคือน้ำเปล่า
เป็นอันว่า ไม่ใช่เพียงครอบครัวเดียว ที่คิดแบบนั้น แต่กลับกลายเป็นว่า ทุกๆ ครอบครัวคิดแบบเดียวกัน นี่แหละ ที่เรียกว่าความเห็นแก่ตัว เมื่อทุกๆ คนแสดงมันออกมาพร้อมกัน ก็จะทำให้เกิดสิ่งที่เลวร้ายที่สุดได้อย่างไม่ยากเลย ความเห็นแก่ตัวนั้น หลายครั้งอาจจะคิดได้ ว่าไม่เป็นไรหรอก เพียงแค่ฉันคนเดียว งานไม่ล่มหรอก อาจจะคิดได้ แต่อย่าแสดง อย่างทำมันออกมาเลย เพราะหากต่างคนต่างก็แสดงมันออกมา ทำมันออกมาอย่างที่คิด งานที่ทำร่วมกัน ก็จะพังลงในทันที ความสามัคคี ก็จะไม่มีเหลือ เหมือนอย่างงานเลี้ยงนี้ ที่คงไม่มีความสนุกสนานใดๆ ต่อไปแน่นอน…
ภาพเล่าเรื่องจราจร จราจล ของรถในเมืองหลวง
ภาพที่เห็นนี้ ถ่ายได้จากถนนเส้นหนึ่งในกรุงเทพ หากลองมองภาพนี้แล้ว หลายๆ คนก็คงจะคิดไปทางเดียวกันว่า ดูท่ารถตู้จะกวนๆ ดีจริงๆ หลายๆ คนก็คงไม่ค่อยจะชอบรถตู้ที่วิ่งอยู่ในกรุงเทพสักเท่าใดนัก แต่ทุกอย่าง ก็ล้วนมีสาเหตุเช่นกัน ...
ลำบากขึ้นอีกนิดหน่อย แต่ก็มีความสุข สุขของการให้
ช่วงเวลาหนาวๆ จะขึ้นรถโดยสารประจำทางในกรุงเทพ ประเภทรถปรับอากาศ ก็รู้สึกจะหนาวๆ ต้องมีเสื้อกันหนาวสักหน่อย รถเมล์ร้อน ที่ปกติจะร้อน พอมาถึงช่วงเวลาหนาวๆ ในฤดูหนาว ...
บุฟเฟ่ต์วันแม่ อร่อยและอบอุ่นกับครอบครัว
วันแม่ วันที่ 12 แม่ของตัวเอง และเพื่อนๆ ของแม่ ก็ไปเที่ยวน้ำตกไทรโยคกันมาแล้ว แม้จะติดๆ ขัดๆ ไม่สนุกเท่าไหร่ ...
เที่ยวค่ำๆ ไม่ต้องคลำ บนถนนคนเดิน หัวหิน
ในค่ำคืนก่อนที่เราจะมุ่งหน้าตรงกลับกรุงเทพ มีเป้าหมายอยู่ที่ถนนคนเดิน หัวหิน โดยจะไปพักค้างอ้างแรมที่ “บ้านเพิ่มจันทร์” ที่บ้านเพิ่มจันทร์นี้เป็น Guest house ที่สะอาดสะอ้านน่าพักค้างอ้างแรม ทั้งบรรยากาศการตกแต่งก็เข้ากับบรรยากาศกลิ่นไอของทะเลหัวหินเล็กๆ ...