เมื่อสนามหญ้า กลายเป็นสวนพริก

บ้านฉันมีสนามหญ้าที่เคยสวย มีหญ้าขึ้นอยู่เขียวๆ แล้วอยู่มาวันหนึ่งเมื่อน้องน้ำได้เข้ามาเยี่ยมอย่างสนุกสนาน จนทำลายทุกสิ่งทุกอย่างไปอย่างราบคาบ สนามหญ้าสวยๆ ที่เคยมี ก็เลยกลายมาเป็นสวนพริกแทน สวนพริกที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ สวยพริกที่ไม่ต้องปลูกเอง ไม่รู้เหมือนกันว่า พริกที่เกิดขึ้นอย่างสวยงามในสนามหน้าบ้านเหล่านั้น มาจากไหนกัน จะด้วยมูลนก หรือมาพร้อมกับน้ำปริมาณมหึมาที่ถูกกักขังอยู่ในบริเวณบ้านเป็นเวลานานกันแน่ แต่ที่มั่นใจอยู่อย่างหนึ่งก็คือ พริกเหล่านี้ ก็ทำให้แม่ได้รู้สึกสนุกขึ้นมาบ้าง หลังจากต้องเผชิญและผจญกับความเครียดเรื่องบ้านที่ถูกน้ำท่วมสูงอยู่เป็นเวลานาน ที่จนถึงปัจจุบันนี้ ก็ยังซ่อมแซมไม่แล้วเสร็จ แต่ค่อยๆ ทำกันไป เพราะไม่รู้ว่า น้องน้ำจะมาเยือนอีกหรือเปล่า ทำแบบไม่รีบร้อน ไม่รีบเร่ง

พริกดกดีจริง รอแดงและเก็บขาย

พริกที่เห็นเหล่านี้ แม่เก็บขายให้กับรถขายกับข้าวไปได้บ้างแล้ว เป็นจำนวนหลายกิโล รถขายกับข้าว ที่วิ่งเข้ามาขายตามหมู่บ้าน รถกับข้าวที่ปกติเราจะเป็นฝ่ายซื้ออาหาร ซื้อกับข้าวกับเค้า แต่มาวันนี้กลายมาเป็นผู้รับซื้อจากเราบ้าง เป็นคู่ค้า เป็นการเปลี่ยนบทบาทหน้าที่กันเล็กน้อย ชั่วครั้งชั่วคราว ผลผลิตพริกที่ได้มีอยู่หลายพันธุ์ ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่ามีพันธุ์อะไรบ้าง มีเม็ดใหญ่ มีเม็ดเล็ก เม็ดเล็กก็เล็กเหมือนพริกขี้หนู ส่วนเม็ดใหญ่ ก็ใหญ่ใช่เล่น แต่ก็ยังไม่ถึงขนาดพริกชี้ฟ้า และพริกเม็ดใหญ่ ก็ยังมีอยู่หลายต้น หลายขนาดอยู่เหมือนกัน

เตรียมส่งขายให้รถขายกับข้าว

รถกับข้าวชอบที่จะซื้อพริกจากแม่ เพราะโดยปกติ รถขายกับข้าวแบบนี้ พวกพืชผัก ไม่ได้ขายออกได้หมด และซื้อเข้ามาใหม่ๆ ในทุกๆวันหรอก พริกเหล่านี้ก็เช่นกัน เด็ดกันสดๆ จากต้นไม่นาน ก็ส่งต่อไปยังรถกับข้าวแล้ว พริกไม่ช้ำ อยู่บนรถกับข้าวได้นาน โดยไม่เหี่ยว อีกทั้งพริกของแม่ก็ไม่ฉีดยาไล่แมลงด้วย ใครได้ชิมได้กิน ก็ชอบใจ เพราะเผ็ดมาก คนงานที่เข้ามาซ่อมแซมบ้านใกล้ๆ ชอบนักแล บอกว่า พริกนี้ดีจริงๆ เผ็ดได้ที่ กินแล้วอร่อย

สีแบบนี้เก็บขายได้แล้ว

พริกที่สุกแดง มีให้เก็บกันอยู่ได้ทุกๆ วัน ส่งขายได้วันเว้นวัน ครั้งละสามขีดบ้าง สี่ขีดบ้าง แบบเก็บเล่นๆ ไม่จริงๆจังๆ อะไรนัก เก็บบ้าง ปล่อยให้นกกินไปบ้าง แต่กระรอก ไม่เคยเห็นบุกมากกินพริก เหมือนตอนบุกมากินมะม่วงเลย เพียงแค่แก่น่อยแต่ยังไม่ทันสุกก็ถูกแทะเสียแล้ว ตอนนี้ก็กำลังลุ้นกันอยู่ว่า จะมีโอกาสไหมที่เมือนกกินพริกไปแล้ว จะถ่ายมูลเหล่านั้นเอาไว้ จนเกิดเป็นต้นพริกรุ่นต่อไป ให้เก็บขายกันได้อีก เพราะพริกที่เพาะเอาไว้ มักจะขึ้นและไม่แข็งแรง ออกผลผลิตดกงาม เหมือนกับพริกที่ขึ้นเองตามธรรมชาติเลย

สวนพริกที่ขึ้นเอง ดูสะเปะสะปะไปหน่อย

จำนวนต้นพริกมากน้อยแค่ไหน ดูได้จากสนามหญ้าที่ตอนนี้ ไม่มีหญ้า และกำลังจะกลายเป็นสนามผักไปแล้ว ตอนนี้รอเวลาที่จะหาดินมาถมเพิ่มเติม แทนที่ดินปนทรายทีเคยถูกถมเกลี่ยลงไป เพื่อปลูกหญ้าให้สวยงามดังใจ มาตอนนี้ ดูเหมือนสนามหญ้าจะไม่ใช่สิ่งจำเป็นเสียแล้ว เพราะปลูกผักก็ได้เห็นสีเขียวๆ เหมือนกับที่ปลูกผัก อีกทั้งช่วงเวลาขณะนี้ กระแสการปลูกผักปลอดสารพิษกินเอง กำลังมาแรงเลยทีเดียว จิงมานั่งคิดกันว่า จะเกาะเกี่ยวโหนกระแส ปลูกผักกินเองแบบเค้าบ้าง ถ้าทำได้บ้าง ปลูกผักได้แล้ว จะได้มีภาพถ่ายมาให้ดูกันต่อไป