บ้านฉันมีสนามหญ้าที่เคยสวย มีหญ้าขึ้นอยู่เขียวๆ แล้วอยู่มาวันหนึ่งเมื่อน้องน้ำได้เข้ามาเยี่ยมอย่างสนุกสนาน จนทำลายทุกสิ่งทุกอย่างไปอย่างราบคาบ สนามหญ้าสวยๆ ที่เคยมี ก็เลยกลายมาเป็นสวนพริกแทน สวนพริกที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ สวยพริกที่ไม่ต้องปลูกเอง ไม่รู้เหมือนกันว่า พริกที่เกิดขึ้นอย่างสวยงามในสนามหน้าบ้านเหล่านั้น มาจากไหนกัน จะด้วยมูลนก หรือมาพร้อมกับน้ำปริมาณมหึมาที่ถูกกักขังอยู่ในบริเวณบ้านเป็นเวลานานกันแน่ แต่ที่มั่นใจอยู่อย่างหนึ่งก็คือ พริกเหล่านี้ ก็ทำให้แม่ได้รู้สึกสนุกขึ้นมาบ้าง หลังจากต้องเผชิญและผจญกับความเครียดเรื่องบ้านที่ถูกน้ำท่วมสูงอยู่เป็นเวลานาน ที่จนถึงปัจจุบันนี้ ก็ยังซ่อมแซมไม่แล้วเสร็จ แต่ค่อยๆ ทำกันไป เพราะไม่รู้ว่า น้องน้ำจะมาเยือนอีกหรือเปล่า ทำแบบไม่รีบร้อน ไม่รีบเร่ง
พริกที่เห็นเหล่านี้ แม่เก็บขายให้กับรถขายกับข้าวไปได้บ้างแล้ว เป็นจำนวนหลายกิโล รถขายกับข้าว ที่วิ่งเข้ามาขายตามหมู่บ้าน รถกับข้าวที่ปกติเราจะเป็นฝ่ายซื้ออาหาร ซื้อกับข้าวกับเค้า แต่มาวันนี้กลายมาเป็นผู้รับซื้อจากเราบ้าง เป็นคู่ค้า เป็นการเปลี่ยนบทบาทหน้าที่กันเล็กน้อย ชั่วครั้งชั่วคราว ผลผลิตพริกที่ได้มีอยู่หลายพันธุ์ ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่ามีพันธุ์อะไรบ้าง มีเม็ดใหญ่ มีเม็ดเล็ก เม็ดเล็กก็เล็กเหมือนพริกขี้หนู ส่วนเม็ดใหญ่ ก็ใหญ่ใช่เล่น แต่ก็ยังไม่ถึงขนาดพริกชี้ฟ้า และพริกเม็ดใหญ่ ก็ยังมีอยู่หลายต้น หลายขนาดอยู่เหมือนกัน
รถกับข้าวชอบที่จะซื้อพริกจากแม่ เพราะโดยปกติ รถขายกับข้าวแบบนี้ พวกพืชผัก ไม่ได้ขายออกได้หมด และซื้อเข้ามาใหม่ๆ ในทุกๆวันหรอก พริกเหล่านี้ก็เช่นกัน เด็ดกันสดๆ จากต้นไม่นาน ก็ส่งต่อไปยังรถกับข้าวแล้ว พริกไม่ช้ำ อยู่บนรถกับข้าวได้นาน โดยไม่เหี่ยว อีกทั้งพริกของแม่ก็ไม่ฉีดยาไล่แมลงด้วย ใครได้ชิมได้กิน ก็ชอบใจ เพราะเผ็ดมาก คนงานที่เข้ามาซ่อมแซมบ้านใกล้ๆ ชอบนักแล บอกว่า พริกนี้ดีจริงๆ เผ็ดได้ที่ กินแล้วอร่อย
พริกที่สุกแดง มีให้เก็บกันอยู่ได้ทุกๆ วัน ส่งขายได้วันเว้นวัน ครั้งละสามขีดบ้าง สี่ขีดบ้าง แบบเก็บเล่นๆ ไม่จริงๆจังๆ อะไรนัก เก็บบ้าง ปล่อยให้นกกินไปบ้าง แต่กระรอก ไม่เคยเห็นบุกมากกินพริก เหมือนตอนบุกมากินมะม่วงเลย เพียงแค่แก่น่อยแต่ยังไม่ทันสุกก็ถูกแทะเสียแล้ว ตอนนี้ก็กำลังลุ้นกันอยู่ว่า จะมีโอกาสไหมที่เมือนกกินพริกไปแล้ว จะถ่ายมูลเหล่านั้นเอาไว้ จนเกิดเป็นต้นพริกรุ่นต่อไป ให้เก็บขายกันได้อีก เพราะพริกที่เพาะเอาไว้ มักจะขึ้นและไม่แข็งแรง ออกผลผลิตดกงาม เหมือนกับพริกที่ขึ้นเองตามธรรมชาติเลย
จำนวนต้นพริกมากน้อยแค่ไหน ดูได้จากสนามหญ้าที่ตอนนี้ ไม่มีหญ้า และกำลังจะกลายเป็นสนามผักไปแล้ว ตอนนี้รอเวลาที่จะหาดินมาถมเพิ่มเติม แทนที่ดินปนทรายทีเคยถูกถมเกลี่ยลงไป เพื่อปลูกหญ้าให้สวยงามดังใจ มาตอนนี้ ดูเหมือนสนามหญ้าจะไม่ใช่สิ่งจำเป็นเสียแล้ว เพราะปลูกผักก็ได้เห็นสีเขียวๆ เหมือนกับที่ปลูกผัก อีกทั้งช่วงเวลาขณะนี้ กระแสการปลูกผักปลอดสารพิษกินเอง กำลังมาแรงเลยทีเดียว จิงมานั่งคิดกันว่า จะเกาะเกี่ยวโหนกระแส ปลูกผักกินเองแบบเค้าบ้าง ถ้าทำได้บ้าง ปลูกผักได้แล้ว จะได้มีภาพถ่ายมาให้ดูกันต่อไป
-
- พริกสดๆ ที่ได้จากสวนเกิดใหม่
-
- เก็บมาได้เยอะแล้ว แต่ที่ต้นก็ยังมีเหลืออยู่นะ
-
- เห็นเม็ดแบบนี้ รู้ไหมว่าเผ็ดร้อนแรง
-
- สะเปะสะปะไปหน่อย แต่ก็เก็บเกี่ยวได้เยอะแล้ว
-
- สวนพริกที่ขึ้นเอง ดูสะเปะสะปะไปหน่อย
-
- พริกดกดีจริง รอแดงและเก็บขาย
-
- เตรียมส่งขายให้รถขายกับข้าว
-
- ต้นนี้ใบสวยไปหน่อย ดอกกับเม็ดไม่ค่อยจะมี
-
- บางต้น บางกิ่ง ก็ล้มลง แต่ยังเก็บเม็ดพริกได้
ซุปมักกะโรนี สูตรนี้ไม่มีขาย
มักกะโรนีสูตรนี้ ไม่มีขายที่ไหนแน่ๆ เพราะเป็นสูตรดั้งเดิมที่ย่า เป็นคนริเริ่มทำ มีทั้งโคนปีกไก่ และเล็บมือนาง หลายคนคงไม่ค่อยจะชอบเมนูนี้สักเท่าไหร่ แต่อร่อยนะจะบอกให้
ปูโชว์ก้ามใหญ่ๆ ขึ้นมาขู่แบบนี้ กลัวไหม
ภาพนี้ เป็นอีกภาพนึงที่ชอบ นี่ถ้าภาพนี้เป็นปูเป็นๆ ล่ะก็ คงจะโดนกล้ามใหญ่ๆ หนีบนิ้วไปเรียบร้อยแล้ว เนื่องจากเล็งอยู่นานมากกว่าจะถ่ายได้ ที่สำคัญ เบลอแทบทั้งสิ้น (กล้องมือถือก็เหนื่อยตรงนี้แหละ) ...
เกาะพิทักษ์โฮมสเตย์ อากาศดี นอนสบาย อาหารอร่อย และวิวสวย
เกาะพิทัพษ์ หรือชื่อเก่า “เกาะผีทัก” เป็นเกาะเล็กๆ ในจังหวัดชุมพร ซึ่งมีชาวบ้านอาศัยอยู่เพียงไม่กี่ครอบครัว เนื่องจากพื้นที่ส่วนใหญ่บนเกาะคือภูเขามีเพียงชายหาดขนาดเล็กๆ ที่พอจะลงเสาสร้างบ้านขึ้นมาได้ และบ้านเหล่านี้ก็เปิดให้บริการเป็น Home ...
วันแม่พาแม่เที่ยว 2012 ต่อภาคสาม (ตลาดน้ำอโยธยา)
เมื่อพวกเราได้พ้นจากตลาดโก้งโค้งมาแล้ว และเยือนหมู่บ้านญี่ปุ่นมาแล้ว เราก็มาถึงตลาดน้ำเมืองอโยธยากัน สถานที่แห่งนี้เป็นจุดหมายที่มีผู้คนล้นหลามจริงๆ เดินกันขวักไขว่ สวนทางเบียดเสียดกันไปมาเป็นช่วงๆ แม้กระทั่งทางเข้า ที่พอเลี้ยวเข้าซอยไปแล้ว พบว่ามีซอกซอยให้เลี้ยวเข้าที่จอดรถอยู่หลายจุดมาก และมีคนโบกรถให้เลี้ยวเข้าซอยเล็กๆ ...
