ทำอาหารไปเลี้ยง งานบุญ งานวัด

งานเลี้ยงอาหาร รอบนี้ แม่ได้รับการติดต่อมา ขอให้ร่วมทำอาหารไปเลี้ยงกลุ่มคริสตชน คนที่มาในงานฉลองที่วัด รอบนี้ทำอาหารที่ชื่อว่า ก๋วยเตี๋ยวหลอด ซึ่งเคยทำไปแล้วในครั้งก่อนๆ ที่ร่วมทำอาหารมาเลี้ยงแบบนี้ การเลี้ยงอาหารในงานฉลองต่างๆที่วัดของคริสตชนแบบนี้ จะมีรูปแบบง่ายๆคือ ใครจะทำอาหารอะไรมา ให้แจ้งคณะกรรมการทราบก่อน เพื่อจัดที่จัดทางไว้ และกะเกณฑ์จำนวนของอาหาร เพื่อไม่ให้ซ้ำซ้อนกันมากเกินไป อีกทั้ง ให้มีอาหารพอดีๆ เพื่อเลี้ยงคนจำนวนมากมาย ไม่ให้เหลือทิ้งจนน่าเสียดายของ

การทำอาหาร ในปริมาณมากๆ เป็นเรื่องสนุกสนานอยู่เหมือนกัน แม้ในบางครั้งก็จะรู้สึกกังวลใจบ้าง เช่นว่า ส่วนผสมจะลงตัวไหมนะ , หมูมากไปไหม , เส้นน้อยไปรึเปล่า อีกสารพัดที่จะนึกกังวล เพราะความต้องการที่จะทำให้สุดๆ ฝีมือ ทำอาหารให้ผู้กินรู้สึกอร่อยและไม่ผิดหวัง จึงเป็นเหมือนการบังคับให้รู้กังวลใจไปแบบนั้น แต่เมื่อได้ลงมือ ทำกันจริงๆจังๆ แล้ว ความสนุกกับรอยยิ้มก็จะเข้ามาแทนที่ และเรื่องแปลกอีกอย่างหนึ่งก็คือทั้งๆ ที่จะต้องทำงานแข่งกับเวลา เพื่อให้ทันเวลาเลี้ยงอาหารที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แต่ในที่สุด ความพยายามที่ได้ลงมือก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีทุกครั้ง

การทำก๋วยเตี๋ยวหลอดในรอบนี้ ก็เหมือนกับทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา นั่นคือ เตรียมวัตถุดิบบางส่วนที่จัดเตรียมได้ เอาไว้ก่อนล่วงหน้า เป็นวัตถุดิบที่อยู่ในกลุ่ม ของแห้งและไม่เสีย ส่วนของที่เสียได้ ก็ต้องไปตลาดเพื่อซื้อ และทำในเช้าวันนั้นเลย แม้จะดูยุ่งยากไปบ้าง แต่ก็ยังยืนยันว่าสนุกนะ การทำอาหารจำนวนมากแบบนี้มีไม่บ่อยนัก ดังนั้น อุปกรณ์เครื่อครัว เพื่อใช้ทำอาหารปริมาณมากๆ จึงไม่มีเพียงพอ อย่างจะทำเครื่องก๋วยเตี๋ยวหลอด ก็จำเป็นต้องใช้วิธีผัดด้วยกะทะเล็กๆ เหมือนๆ กับที่ใช้ทำกินเป็นประจำ ส่วนเตาแก๊สนั้นก็ยังดีที่มีเตาแก๊สขนาดเล็กที่เรียก เตาปิคนิคนั่นแหละ มาช่วยผ่อนไปได้บ้าง แต่ก็ยังทำให้ผัดได้ทีละสองกระทะ พร้อมๆกันเท่านั้น แม้จะผลิตได้ทีละสองกระทะใบเล็กแล้วก็ตาม จำนวนรอบของการผัด ก็ยังไม่ลดลงสักเท่าไหร่ ตอนนี้ก็ยังคิดๆ กันอยู่ว่า สงสัยต้องไปหาซื้อเตาฟู่ แบบร้านอาหารมาไว้ติดบ้านไว้บ้างแล้ว จะได้ทำอาหารให้สนุกสุขใจขึ้นไปอีกระดับ ในเวลาที่ต้องเผชิญกับการทำอาหารในปริมาณมากๆแบบนี้