วันแม่พาแม่เที่ยว 2012

เมื่อพ้นจากวัดมะขามมาแล้ว หากจะเดินทางอีกไม่ไกลเกินไปนัก ก็จะถึงตัวเมืองปทุมธานี ซึ่งมีตลาดเก่าๆ ใหญ่ๆ ตั้งอยู่ที่นั่น ดังนั้นเมื่อกินก๋วยเตี๋ยวโบราณที่วัดมะขามเสร็จ ก็ขอแวะไปเดินย่อยอาหารกันต่อที่ตลาดอำเภอเมืองปทุมธานีแห่งนี้อีกหน่อย ที่ตลาดสดเมืองปทุมธานี เป็นตลาดริมน้ำ แต่เป็นริมแม่น้ำเจ้าพระยาเสียด้วย ไม่ใช่ตลาดริมคลองเหมือนอีกหลายๆแห่ง และที่แห่งนี้สำหรับผมแล้วไม่ได้ย่ำกรายเข้าไปเสียนาน หากนับเวลาก็คงจะปีนึงจะได้ ปรากฏว่า ความเก่าขลังของเพิงขายของ ซุ้มเก่าๆ ได้หายไป กลายเป็นหลังคาสูงๆ โล่งๆ โครงเหล็กใหญ่พร้อมด้วยหลังคามีฉนวนกันความร้อนเข้ามาแทนที่เสียแล้ว จนรู้สึกเสียดายที่คิดจะมาบันทึกภาพบรรยากาศของตลาดแต่ก็ผลัดๆ มาเรื่อยๆ จนความขลังที่เคยมีและอยากบันทึกภาพเปลี่ยนไปจนนึกถึงความเก่าขลังแบบเดิมไม่ออกด้วยซ้ำ

Read more

วันแม่พาแม่เที่ยวในปีนี้ เนื่องจากวันที่เที่ยวจริงๆ เป็นวันเสาร์ จึงยังเหลือวันอาทิตย์อีกวันหนึ่งให้เที่ยวได้อีกวัน แต่วันนี้ถ้าจะไปตามสถานที่ท่องเที่ยวแล้ว ปริมาณของรถและผู้คนคงจะหนาแน่นพอสมควร ซึ่งก็ไม่ผิดจากความคาดหมายนัก และในช่วงสายๆ ก็เริ่มได้รับฟังข่าวรถติดแล้ว วันนี้จึงต้องเที่ยวตะลอนในระแวกบ้านแทน หากใครอยู่แถวรังสิต หรือปทุมธานี น่าที่จะรู้จักกับวัดมะขาม หรือวัดศาลเจ้า ซึ่งวัดนี้มีชื่อเสียงเรื่องก๋วยเตี๋ยวโบราณ โดยถ้าเป็นก๋วยเตี๋ยวหมูเค้าจะใส่กุ้งตัวเล็กๆ ที่เรียกว่าเคย เข้าไปด้วย ทำให้ได้รสกลมกล่อมทีเดียว แต่ในวันนี้จะไม่ได้ชวนกันไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านข้างแม่น้ำ แต่จะพาไปชิมก๋วยเตี๋ยวอีกเจ้าหนึ่งซึ่งอยู่ในซอยเดียวกันกับทางที่ตรงไปวัดมะขามนั่นแหละ แต่อยู่ก่อนที่จะถึงวัดโดยอยู่ทางด้านซ้ายมือ เขียนว่า ก๋วยเตี๋ยวหมุต้มยำตำลึงโบราณสูตรมะนาว ร้านนี้พวกเราเพิ่งจะมากินกันเป็นครั้งแรกแต่ก็ติดใจในรสชาติเสียแล้ว คราวหน้าคงจะมีโอกาสได้แวะมาชิมอีก

Read more

เมื่อพวกเราได้พ้นจากตลาดโก้งโค้งมาแล้ว และเยือนหมู่บ้านญี่ปุ่นมาแล้ว เราก็มาถึงตลาดน้ำเมืองอโยธยากัน สถานที่แห่งนี้เป็นจุดหมายที่มีผู้คนล้นหลามจริงๆ เดินกันขวักไขว่ สวนทางเบียดเสียดกันไปมาเป็นช่วงๆ แม้กระทั่งทางเข้า ที่พอเลี้ยวเข้าซอยไปแล้ว พบว่ามีซอกซอยให้เลี้ยวเข้าที่จอดรถอยู่หลายจุดมาก และมีคนโบกรถให้เลี้ยวเข้าซอยเล็กๆ เหล่านั้นหลายๆ ซอยที่เขียนไว้ว่า ที่จอดรถ+ห้องน้ำฟรี หรือไม่ก็ที่จอดรถฟรี อีกหลายแห่ง คนโบกเยอะมาก ยืนบนถนนแบบแทบจะกั้นไม่ให้รถตรงไปข้างหน้าได้ จนหลายคันต้องเลี้ยวเข้าไปตามที่คนโบกรถทั้งหลายเหล่านั้นชี้ทางให้ ลักษณะนั้นคล้ายกับที่เพลินวานมากๆ ที่เมื่อมีเพลินวานเกิดขึ้นมา พื้นที่โดยรอบก็ได้รับอนิสงส์ไปด้วย สำหรับที่ตลาดน้ำอโยธยานี้ ก็เพิ่งจะมาถึงบางอ้อ ตอนเดินตลาดน้ำนั่นแหละ รู้สึกได้เลยว่า พ้นที่โดยรอบตลาดน้ำอโยธยาที่สร้างขึ้นก่อน ถูกแวดล้อมไปด้วยตลาดที่สร้างขึ้นเพิ่มเติม อาจจะจากกลุ่มทุนเดิม หรือคนละกลุ่มกันก็ไม่แน่ใจ แต่ขยายขอบเขตพื้นที่ออกไปเยอะมาก ถ้ายอมให้รถผ่านพ้นไปจอดในบริเวณตลาดเดิมๆ ที่สร้างขึ้นก่อน ผู้คนที่จะเดินผ่านตลาดที่สร้างเพิ่มเติมนี้ก็คงจะน้อยแน่ๆ จนเป็นที่มาก็ยุทธการโบกให้เลี้ยว หรือจะเรียกว่าต้อนให้เลี้ยวดี

Read more

หลังจากผ่านตลาดโก้งโค้งกันมาแล้ว ในระหว่างทางที่วิ่งจากตลาดโก้งโค้งไปยังตลาดน้ำอโยธยา ก็บังเอิญผ่าน และตาเหลือบไปเห็นหมู่บ้านญี่ปุ่น ก็เลยแวะเข้าไปเยี่ยมชมกันสักเล็กน้อย ที่แห่งนี้เป็นพิพิธภัณฑ์ บอกเล่าเรื่องราวความเป็นมาของหมู่บ้านญี่ปุ่นในประเทศสยาม ถ้าหากจะถามว่ามีอะไรให้ดูมากไหม ก็คงไม่ได้มากมายอะไรนักสำหรับบางคน แต่สำหรับอีกหลายๆ คน ที่แห่งนี้คือสถานที่รำลึก นึกถึงบรรพบุรุษ ที่ต้องระหกระเหินเดินทางไกลออกมาจากแผ่นดินถิ่นเกิดของตนเอง แล้วมาตั้งรกรากอยู่ที่ประเทศสยามแห่งนี้ และในบริเวณนี้เอง เป็นจุดที่ครั้งหนึ่งชาวญี่ปุ่นได้ตั้งหมู่บ้าน และพำนักอาศัยอยู่ ส่วนเรื่องราวจะเป็นอย่างไรบ้างนั้น คงจะต้องแวะเข้าไปเยี่ยมชม และติดตามหนังสารคดีสั้นๆ ที่เปิดฉายให้ดูก่อนจะเดินเข้าไปสู่ห้องพิพิธภัณฑ์ต่อไป

Read more

วันแม่ปีนี้ เป็นปีที่ไม่ได้วางแผนการเที่ยวล่วงหน้ามากนัก แค่รู้สึกว่า ปีนี้ไม่อยากจะไปเที่ยวกับการรถไฟแห่งประเทศไทย เพราะว่าไม่ได้วางแผนเอาไว้ กลัวว่าถ้าจะจองตั๋วรถไฟล่วงหน้าเพื่อโดยสารรถไฟเที่ยวไกลๆ จะไม่ได้ที่นั่ง แล้วก็ประจวบเหมาะกับที่แม่ดูทีวี ที่บอกเล่าชักชวนไปเที่ยวตลาดน้ำอโยธยาที่เมืองอยุธยา ตลาดน้ำอโยธยา แห่งนี้เป็นตลาดน้ำที่สร้างขึ้นมาใหม่ไม่ได้มีอยู่แต่เดิม เหมือนตลาดเก่าตลาดแก่ หลายๆที่ ซึ่งตลาดน้ำอโยธยาแห่งนี้ สร้างขึ้นมาโดยคาดหวังให้เก่าและดึงดูดนักท่องเที่ยวด้วยการสร้างเป็นอาคารไม้เสียส่วนมาก พอดูโดยรวมแล้วตลาดน้ำอโยธยาแห่งนี้ก็ดูแปลกๆ แต่ลงตัวดีเหมือนกัน และเมื่อแม่ต้องการ พวกเราลูกๆ ก็ดำเนินการไปตามนั้นเลย

Read more

Read more