แวะซื้อ แวะชม การทำผ้าบาติก

การเดินทาง แบบแวะนั่น แวะนี่ ไปเรื่อยๆ ก่อนจะไปยัง ปลายทางที่ เกาะพิทักษ์นั้น ก็มีผลทำที่ทำให้ได้ผ่านไปทางหน้าร้านขายผ้าบาติก ซึ่งตอนขับไปก็เลยไปสักเล็กน้อย แล้วก็ต้องขับถอยหลังกลับมา เนื่องจากมีเสียงร้องขอให้จอด จากสมาชิกภายในรถ เพราะสีสันของผ้าบาติกที่พริ้วลม กวักเรียกอยู่ไหวๆ ทำให้ได้จอดแวะพักถามไถ่ซื้อหากัน

จุดที่เราจอดแวะ เป็นศูนย์เรียนรู้และพัฒนาอาชีพผลิตภัณฑ์ผ้าบาติกหาดทรายรี ตามโครงการ พพพ. ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่า พพพ. นั้นย่อมาจากอะไร แล้วก็ลืมถามไถ่มาเสียด้วย ทำให้ข้อมูลไม่ครบถ้วนต้องขออภัยด้วยครับ

ที่แห่งนี้ บริเวณลานข้างๆ ร้านนั่นเอง เป็นจุดที่ทำให้เราได้พบเห็นความลำบาก ของการทำผ้าบาติก กว่าที่จะได้ออกมาเป็นผ้าบาติกผืนสวยๆ สักผืนหนึ่ง ต้องผ่านขั้นตอนอะไรมาบ้าง วันนี้เราก็ได้ถึงบางอ้อ กันเลยทีเดียว จึงไม่แปลกใจที่ผ้าบาติกผืนหนึ่งจะมีราคาค่างวดพอสมควร ซึ่งก็ดูเหมาะสมกับระยะเวลา และขั้นตอนการทำต่อผืน นั่นก็เพราะขั้นตอนที่ต้องอาศัย ความชำนาญและฝีมือ เฉพาะตัว ที่บรรเลงออกมาเป็นผ้าผืนสวยๆ ให้เราได้ซื้อหามาใช้กัน

การทำผ้าบาติก เริ่มจากการร่างลวดลายคร่าวๆแล้ว ลงลายลงแบบด้วยน้ำเทียน จากนั้นลงสี แล้วนำไปตากให้แห้ง ก่อนจะนำมาต้มเอาลายเขียนเทียนออก แล้วนำมาเคลือบสี ป้องกันสีหลุดสีตก ให้ดีขึ้น ทั้งนี้ เป็นรายละเอียดเพียงคร่าวๆ เท่าที่ได้รับฟังมาเท่านั้น คิดว่าคงจะมีรายละเอียดปลีกย่อยอีกพอสมควร ที่ยากแก่การอธิบายให้พวกเราฟัง ให้เข้าใจแบบง่ายๆ ได้ แต่เพียงแค่ขั้นตอนที่เราได้ฟัง ก็รู้สึกได้ถึงความยากลำบาก กว่าที่จะได้มาเป็นผ้าบาติกสวยๆ สักผื่นหนึ่ง

ผ้าบาติกที่เห็นนี้ บางผืน ก็จะเป็นการสั่งทำ โดยกำหนดแบบล่วงหน้า หรือให้ออกแบบใหม่ ก็มีเหมือนกัน อย่างผืนที่พี่สาวผู้ที่กำลังลงสีนั้น จะถูกนำไปตัดเป็นเสื้อผ้าบาติกใส่ โดยกำหนดขนาดไว้เรียบร้อยแล้ว จึงวางลวดลายไว้ในตำแหน่งที่เหมาะเจาะแก่การนำไปตัดเป็นเสื้อ โดยผืนผ้าหนึ่งผืน จะได้ขนาดเสื้อ s, m หรือ l แต่ถ้าเป็นเสื้อขนาดตัวใหญ่แล้วล่ะก็ ผืนเดียวไม่พอ ต้องมีเศษของกระเป๋าเสื้อ ไปตกที่ผืนใหม่ด้วย ราคาก็ต้องบวกกันไปตามความยากง่ายแล้วกันนะครับ

ภาพเล่าเรื่อง

บันทึกเที่ยว บันทึกภาพ