หลังจากผ่านตลาดโก้งโค้งกันมาแล้ว ในระหว่างทางที่วิ่งจากตลาดโก้งโค้งไปยังตลาดน้ำอโยธยา ก็บังเอิญผ่าน และตาเหลือบไปเห็นหมู่บ้านญี่ปุ่น ก็เลยแวะเข้าไปเยี่ยมชมกันสักเล็กน้อย ที่แห่งนี้เป็นพิพิธภัณฑ์ บอกเล่าเรื่องราวความเป็นมาของหมู่บ้านญี่ปุ่นในประเทศสยาม ถ้าหากจะถามว่ามีอะไรให้ดูมากไหม ก็คงไม่ได้มากมายอะไรนักสำหรับบางคน แต่สำหรับอีกหลายๆ คน ที่แห่งนี้คือสถานที่รำลึก นึกถึงบรรพบุรุษ ที่ต้องระหกระเหินเดินทางไกลออกมาจากแผ่นดินถิ่นเกิดของตนเอง แล้วมาตั้งรกรากอยู่ที่ประเทศสยามแห่งนี้ และในบริเวณนี้เอง เป็นจุดที่ครั้งหนึ่งชาวญี่ปุ่นได้ตั้งหมู่บ้าน และพำนักอาศัยอยู่ ส่วนเรื่องราวจะเป็นอย่างไรบ้างนั้น คงจะต้องแวะเข้าไปเยี่ยมชม และติดตามหนังสารคดีสั้นๆ ที่เปิดฉายให้ดูก่อนจะเดินเข้าไปสู่ห้องพิพิธภัณฑ์ต่อไป
ที่หมู่บ้านญี่ปุ่นแห่งนี้ ในช่วงเวลาวันแม่ที่เราไป ทางพิพิธภัณฑ์ยังมีการจัดภาพแสดงให้เราเห็นว่า ภัยพิบัติน้ำท่วมในช่วงเวลาเลวร้ายสุดๆ ครั้งหนึ่งของประเทศไทยเรา ที่หมู่บ้านแห่งนี้ ได้รับผลกระทบมากมายแค่ไหน เห็นแล้วก็สะท้อนถึงภาพบ้านตนเอง ที่เละเทะไม่แพ้กัน ต้นไม้ที่ปลูกอย่างสวยงามบนสนาม ที่ได้เห็นในวันนี้ ถูกปลูกขึ้นมาใหม่ทั้งหมดเพราะของเดิมไม่มีเหลือ รวมถึงต้นไม้ใหญ่หลายต้นที่ทนการแช่น้ำไม่ไหว ก็อำลาโลกไปเช่นเดียวกัน แต่ยังดีที่ว่าในส่วนของพิพิธภัณฑ์นั้น ถูกสร้างเอาไว้สูงจากพื้นมาก ดูจากภาพถ่าย และมองหาคราบรอยน้ำแล้ว น้ำไม่เข้าไปในส่วนจัดแสดงแน่นอน จะนับว่าเป็นโชคก็ไม่น่าจะใช่ เพราะชาวญี่ปุ่นมักจะมีนิสัย เตรียมพร้อมกับภัยพิบัติ และไม่ย่อท้อหากเกิดภัยภิบัติขึ้นจริง ดังนั้นในบริเวณจัดแสดง โดยส่วนตัวคิดว่าคงจะคำนวณ และไตร่ตรองมาอย่างดีแล้ว จึงก่อสร้างยกพื้นเอาไว้สูง เพราะเป็นส่วนที่สำคัญ ก็เลยได้รอดพ้นจากเหตุการณ์เลวร้ายของปีร้ายๆ ไปได้
หากย่างกรายเข้าสู่หมู่บ้านญี่ปุ่นแล้ว และไม่ได้พบไม่ได้เห็นสวนญี่ปุ่นแล้วล่ะก็คงจะบอกกับใครๆไม่ได้แน่ๆ ว่าที่แห่งนี้คือหมู่บ้านญี่ปุ่น ดังนั้นทางหมู่บ้านญี่ปุ่นเอง ก็ได้จัดสวนญี่ปุ่นไว้ด้วยเหมือนกัน เป็นสวนที่มีความสวยงามและลงตัวตามแบบฉบับของญี่ปุ่นที่ต้องมีหินโรยเป็นพื้นที่กว้างและจัดเกลี่ยอย่างสวยงามเพื่อลดความแข็งกระด้างของความเป็นหินลง การจัดวางตำแหน่งของหินก้อนใหญ่ หรือโคมญี่ปุ่นในสวน ก็ผ่านการคิดทบทวนอย่างดีถึงตำแหน่งการจัดวางที่เหมาะสมด้วยเช่นกัน
บริเวณทางออกของหมู่บ้านญี่ปุ่น คงมีท่อนไม้ใหญ่ท่อนหนึ่งวางตั้งเอาไว้อยู่ภายในศาลาเล็กๆ ที่ดูเก่าแก่อย่างบอกไม่ถูก ลักษณะเหมือนศาลเจ้าเล็กๆ ก็ไม่ปาน ที่ศาลาแห่งนี้มีข้อความภาษาญี่ปุ่นเขียนเอาไว้ แต่ก็อ่านอะไรไม่ออก แปลเป็นไทยไม่ได้ แต่พอจะเดาได้ว่าเป็นเสาเรือนเก่าสักชิ้นหนึ่งของหมู่บ้านญี่ปุ่นแห่งนี้ เพราะขนาดที่เห็นมันดูพอเหมาะพอเจาะพอดีกับเสาเรือน แต่อาจจะผิดก็ได้ไม่กล้ายืนยันอย่างเป็นมั่นเหมาะ คงต้องไปดูด้วยตาตนเอง เผื่อใครจะสามารถอ่านและแปลข้อความออกก็นำมาบอกมาเล่าให้ฟังด้วยก็แล้วกันครับ
-
- คู่มือเดินชม
-
- ภาชนะเก่าโบราณ
-
- ไหนี้บรรจุสินค้าขึ้นชื่อ หมักจากข้าวหอมมะลิ รู้ไหมว่าอะไร
-
- เรือโลหะเหล่านี้ อยู่ด้านหน้าพิพิธภัณฑ์
-
- ภาพนี้แสดงให้เห็นว่า เรือเหล่านั้น ลอยน้ำได้
-
- เข้าสวนญี่ปุ่น
-
- ป้ายหินใหญ่ บริเวณด้านหน้าของหมู่บ้าน
หมึกพอล หมึกไข่ ทำอะไรกินได้บ้างนะ
เห็นหมึกชนิดนี้ วางขายอยู่ในตลาดตอนไปเดินหาซื้ออาหารทะเล แถวๆ สมุทรปราการ ไม่ได้พกกล้องไปด้วย ก็เลยหยิบ กล้องมือถือขึ้นมาถ่าย แก้ขัดไปก่อน หมึกนี้ จริงๆ แล้วก็ไม่ใช่หมึกพอล ...
ปูโชว์ก้ามใหญ่ๆ ขึ้นมาขู่แบบนี้ กลัวไหม
ภาพนี้ เป็นอีกภาพนึงที่ชอบ นี่ถ้าภาพนี้เป็นปูเป็นๆ ล่ะก็ คงจะโดนกล้ามใหญ่ๆ หนีบนิ้วไปเรียบร้อยแล้ว เนื่องจากเล็งอยู่นานมากกว่าจะถ่ายได้ ที่สำคัญ เบลอแทบทั้งสิ้น (กล้องมือถือก็เหนื่อยตรงนี้แหละ) ...
เที่ยวเก็บแสง ที่สถานีรถไฟหัวหิน
เช้าวันรุ่งขึ้นก่อนจะออกจากที่พัก บ้านเพิ่มจันทร์ ตรงถนนคนเดินหัวหิน ก็พลาดไม่ได้กับการเดินไปถ่ายภาพที่สถานีรถไฟหัวหิน เพราะเดินเลยไปอีกไม่ไกล ถ้าไม่ตามไปเก็บบรรยากาศสถานีรถไฟหัวหินกันสักเล็กน้อยแล้ว ก็เหมือนมาไม่ถึงหัวหินอยู่ดี ที่สถานีรถไฟกับแสงเช้าๆ ก็ยังสามารถเก็บภาพสวยๆ ไว้ได้บ้าง ...
ส้มตำอร่อยๆ ที่ร้านกองทัพส้มตำ
ร้านกองทัพส้มตำนี้ ถ้าหากจะให้มาเอง ก็อาจจะมาไม่ถูก ด้วยความที่ไม่คุ้นเคยกับเส้นทาง แถมยังไม่เคยจำเส้นทาง ที่ไม่จำเส้นทาง เป็นเพราะว่า การมากินส้มตำที่ร้านนี้นั้น จะได้พี่สาวเจ้าของพื้นที่ พามายังร้านนี้ ...
