ทำผิดอย่าคิดว่า ไม่มีใครรู้
บ้านหลังนึง แม่เป็นคนขายอาหารตามสั่ง มีลูกๆ ที่ต้องเลี้ยงดูอยู่ 2 คนด้วยกัน โดยปกติในแต่ละวัน หลังจากเก็บข้าวของ และปิดร้านแล้ว แม่ จะนำเงินที่ขายได้ มานับ และแบ่งใส่ในกระป๋องนมใบเก่าๆ ที่ใช้มานานหลายปีแล้ว เป็นประจำ เพื่อเก็บและไว้ใช้จ่ายในยามฉุกเฉินด้วย ลูกๆ 2 คน อยู่ในวัยเรียน คนพี่ชื่อ โป้ง เรียนอยู่ ป.2 ด้วยความที่โป้งเป็นเด็กที่ค่อนข้างจะซน ก็มักจะสร้างความวุ่นวายให้กับแม่ได้เสมอๆ แต่มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่โป้งไปโรงเรียนและได้เห็นเพื่อนๆ มีของเล่น ที่ตนเองไม่มี ก็นึกอยากที่จะได้บ้าง คิดอยู่ว่า “ถ้าไปบอกแม่ แม่จะต้องไม่ให้แน่ๆ” แต่ด้วยความอยากได้ ก็ทำให้ครุ่นคิดถึงของเล่นชิ้นนั้นเป็นระยะๆ
ครั้นพอกลับถึงบ้าน ขณะเดินขึ้นไปบนบ้าน ก็พอดีมองไปเห็นกระป๋องนมที่แม่ใส่ตังค์ไว้ บนหลังตู้กับข้าว ก็ทำให้จิตที่ไม่ดี เริ่มต้นทำงาน โป้งเดินไปหยิบกระป๋องใบนั้น เปิดออกดู ก็พบกับเงินอยู่จำนวนหนึ่ง และคิดว่า “ไม่น่าเป็นไรน่า ของเล่นเพียงไม่กี่บาท เอาเงินนี้ไปใช้ก่อน แล้วเราจะนำเงินค่าขนมที่ได้ในแต่ละวัน กลับมาคืนที่เดิมให้แม่ก็แล้วกัน” เมื่อคิดดังนั้น โป้ง ก็นำเงินออกมาเพื่อเตรียมไปซื้อของเล่นที่ตนเองต้องการในวันรุ่งขึ้น