งานพรรณไม้งามอร่ามสวนหลวง ร.9 ครั้งที่ 23 ปี 2553

วันที่ 12 ธันวาคมที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไป เดินเที่ยว งานพรรณไม้งามอร่ามสวนหลวง ร.9 ครั้งที่ 23 ปี 2553 ความตั้งใจที่จะเดินทางมาเที่ยวชมงานพรรไม้งามอร่ามสวนหลวงนั้น ตั้งใจจะมาเดินเที่ยวงานหลายรอบมาก แล้วก็พลาดไปเสียทุกครั้งเหมือนกัน ก็เลยไม่ได้มาเทียวเสียที จนกระทั่งมาปีนี้ จึงได้มีโอกาส มีจังหวะมาเที่ยวเสียที

ในวันที่เดินทางไปยังงานพรรณไม้งามอร่ามสวนหลวง ร.9 นั้น เดินทางไปกันตั้งแต่เช้า ประมาณ เจ็ดโมงครึ่ง ก็ถึงจุดหมายแล้ว ทั้งนี้เพราะกลัวว่าแดดจะร้อน และจะทำให้มีเวลาเดินชมดอกไม้ได้ไม่นานนัก ก็จะเกรียมกันไปเสียก่อน อีกเหตุผลหนึ่งก็เรื่องของ การหาที่จอดรถยาก และผู้คนเดินไปมากันอย่างล้นหลาม จะทำให้ถ่ายภาพได้ลำบากขึ้น การมาเช้า ก็ทำให้ลดปัญหาเหล่านี้ไปได้พอสมควร ทำให้การเดินทางท่องเที่ยว และถ่ายภาพในวันนี้ไม่ติดไม่ขัด แต่กลับสนุกสนานกับดอกไม้นาๆพันธุ์ ที่มีมุมให้ถ่ายภาพได้อย่างมากมาย ในสวนหลวง ร.9 แห่งนี้

วันที่ไปนั้น เดินเข้าสวนหลวงทางประตูถนนศรีนครินทร์ ผ่านตลาดสวนหลวง ร.9 เข้ามา เส้นทางเข้านี้ เมื่อจ่ายค่าเข้าชมเรียบร้อยแล้ว ก็จะมองเห็นจุดขายพันธุ์ไม้นาๆพันธุ์ ของทางสวนหลวง วางขายให้เลือกซื้อหากันอย่างมากมายด้วยเหมือนกัน เดินเลยเข้าไปอีกสักหน่อย เราก็จะได้พบกับซุ้มผัก ที่ใครเห็นก็แวะเข้ามาถ่ายภาพกันอย่างไม่ลังเลทีเดียว สวยและก็แปลกดีครับ ลูกฟัก ลูกใหญ่ๆ ห้อยลงมา ให้สัมผัสกันได้ง่ายๆ เลยทีเดียว ได้ร่ม ได้ผลมารับประทานด้วย ประโยชน์สองต่อเลย

เลยไปที่สนามหญ้าเล็กๆ ข้างๆ กับซุ้มผักนี้ ก็มีสวนไม้ดัด หลากหลายรูปแบบ วางจัดอยู่เต็มสนาม เลยถัดออกไปจะมองเห็นสระบัว ซึ่งบัวใบใหญ่ขนาดนี้ ลักษณะแบบนี้จะเป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาดนอกจาก บัววิคตอเรีย หลังจากเดินมองหามุมเพื่อจะถ่ายอยู่นาน ก็ไม่ได้มุมที่เหมาะๆ เสียที เนื่องจากในสระที่เห็นอยู่ตรงหน้านั้น กลับมีขยะพลาสติก ที่บรรดา เด็กๆกินเสร็จก็โยนทิ้งลงไป โดยปราศจากการดูแลและตักเตือนจากผู้ปกครอง พอได้มุมที่พอจะถ่ายได้อย่างสวยงามอยู่บ้าง ก็ต้องผิดหวังอีกครั้ง ที่ความเชื่อ และเคร็ดที่ไม่มีเรื่องราว ที่มาที่ไป ได้ทำให้ใครหลายคน ต่างพยายามโยนเหรียญลงไปบนใบบัวที่บอบบาง ด้วยความหวังว่า เหรียญจะค้างอยู่บนใบบัวกระมัง แต่ใบบัวที่บอบบางแบบนั้น จะทนทานอะไรไหว กับแรงบวกกับน้ำหนักของเหรียญ ในที่สุดก็ทำให้ใบบัวทะลุ เป็นรูพรุนไปหมด เลยทำให้ต้องเดินจากมาด้วยความรู้สึกเสียดายไม่น้อยทีเดียว

เดินไปเรื่อยๆ แบบไม่ได้กำหนดเส้นทางที่จะเดินไป เห็นดอกไม้ สวยๆ ก็แวะถ่ายภาพไปเรื่อยๆ ได้เห็นช่างภาพมากมาย ที่มาเก็บบันทึกภาพดอกไม้ด้วยเช่นกัน ไม่รีบร้อน ต่างก็หามุมถ่ายบันทึกภาพกันไปตามจุดประสงค์ของแต่ละคน ส่วนผมเดินจนไปถึงบริเวณสระน้ำ อาคาร 9 เหลี่ยมนั้น ก็ได้เห็นมีวางแสดง โคมไฟรูปนักษัตย์มากมาย เจ้าหน้าที่แถวนั้นเล่าให้ฟังว่า เมื่อคืนที่ผ่านมานั้น บริเวณนี้คนแน่นมาก เนื่องจาก ผู้คนหลากหลายมาเพื่อชมบรรยากาศไฟในยามค่ำคืนกัน มีม่านน้ำ มีจุดพลุ แต่เราก็พลาดโอกาสไปแล้ว แต่ถึงอย่างไร ดอกไม้ กับแสงเช้าๆ แบบนี้ ก็พอจะทดแทน ความสวยงามอื่นๆ ที่ไม่ได้มาดูเมื่อคืนนี้ได้

ถ่ายภาพบริเวณริมสระสักพักใหญ่ ก็เดินต่อจนได้มาพบเจอ กับสวนขนาดเล็กมากมายหลากหลาย ที่จัดแต่งโดยทีมต่างๆ ทั้งจากบริษัท สถาบันการศึกษา หน่วยงานราชการ ซึ่งเราสามารถเดินชม เดินถ่ายภาพไปได้เรื่อยๆ มีคนถ่ายภาพบริเวณนี้เป็นจำนวนมาก ผลัดกันถ่าย แล้วก็หลบหลีกให้กับคนอื่นได้ถ่ายภาพบ้าง ผลัดๆ กันไป ก็สร้างความรู้สึกดีๆ ให้แก่กันและกันได้เป็นอย่างดี เพราะหากการถ่ายภาพของเรา ไปรบกวนการถ่ายภาพของคนอื่น ประเภท ข้ามาก่อน ก็จะถ่ายอยู่แต่ตรงนั้น ไม่เปิดโอกาสให้ผู้อื่นได้ถ่ายบ้าง สังคมการถ่ายภาพ ก็คงไม่ค่อยสวยงามนัก ใช่ไหมครับ

เดินไปเดินมา ก็วนกลับ เพื่อจะเดินกลับไปยังทางที่เราเข้ามา เพราะเวลาล่วงเลยมาพอสมควรแล้ว เดี๋ยวมีนัดต้องไปที่อื่นต่อ ก็สะดุดตาเข้ากับสวนทะเลทราย ที่มีข้อความระบุเชื้อเชิญให้ดูแลโลก ดูแลสิ่งแวดล้อมกันให้มากขึ้น เพราะถ้าขืนไม่ดูแลสิ่งแวดล้อมกันบ้างเลย อีกหน่อย ไม่แน่ว่า อาจจะต้องจัดประกวด พืชทะเลทรายกัน แทนที่จะเป็นดอกไม้สวยงามอย่างทุกวันนี้ก็ได้ อ่านแล้ว ก็อดสะเทือนใจ กับข้อความไม่ได้ เพราะโลกเราร้อนขึ้นๆ เรื่อยๆ จริงๆ

ขณะที่กำลังเดินกลับไปที่ประตูที่เดินเข้ามา ก็ได้พบว่า เพียงแค่เราช้าไปอีกสักนิด สงสัยจะต้องติดคลื่นมหาชน ที่พากันเดินเข้ามาถ่ายภาพ และเที่ยวชมกันอย่างล้นหลามแน่ๆ เพราะภาพที่มองจากทางเดิน สองข้างฝั่งทางเดินนั้น มีคนเยอะมาก บ้างถ่ายรูป ด้วยท่าทางที่หลากหลาย ทั้งกระโดด ทั้งยืนเกาะกลุ่ม ทั้งนั่งประชันความงามกับดอกไม้ เรียกว่า มีทุกแบบ เท่าที่จะคิดท่าทางกันได้ บางคนก็มาถ่ายภาพรับปริญญา แล้วก็อีกบางคู่ เดินเข้ามาด้วยชุดเจ้าบ่าว เจ้าสาว คงจะมาหาภาพสวยๆ ถ่าย pre-wedding แต่ก็คงจะได้ภาพสวยๆ ยากลำบากสักหน่อย เพราะผู้คนเยอะเสียขนาดนี้ การหามุมถ่ายภาพแบบปลอดคน ดูแทบจะเป็นไปไม่ได้ แม้จะได้ดอกไม้สวยๆ ก็ตาม ดูจากหน้าตาของเจ้าบ่าว และเจ้าสาว ก็คงคิดแบบเดียวกัน เหงื่อตกกันเสียเปียกใบหน้า ทีเดียว แม้ว่าวันที่เราไปนี้ แดดจะไม่ค่อยออกก็ตาม แต่ด้วยเหตุผลเดียวกันที่แดดไม่ออก เลยทำให้คนอยากออกมาเดินเที่ยวชมกันมากขึ้น ซึ่งก็น่าจะต้องเรียกว่าดี เพราะถือว่าได้ออกกำลังกายด้วย ได้อากาศสดชื่นด้วย ดีกว่าการไปเดินห้างเป็นไหนๆ ว่าแล้ว ก็ออกไปเดิน วิ่ง ในสวนสาธารณะใกล้ๆ บ้านกันดีกว่าครับ

ภาพที่ถ่ายมาได้นั้นยังไม่หมดเพียงเท่านี้ สามารถเข้าติดตามได้จากอัลบั้มภาพที่นี่ อัลบั้มภาพ งานพรรณไม้งามอร่ามสวนหลวง ร.9 ครั้งที่ 23 ปี 2553

ภาพเล่าเรื่อง

บันทึกเที่ยว บันทึกภาพ